192 193 194 195 "Bawat kantang pakikinggan, ang palad mo ay sugatan; saka agad mong pigaan ng dayap ang hiwang laman. "Matapos ang pitong kanta magbabawas ang Adarna; ilagang mapatakan ka nang walang isa'y magdusa. "At kung hindi, aba'y naku, ikaw ay magiging bato! matutuladd kang totoo kay Don Pedro't Don Diego. "Dalhin mong itong sintas, pagkaginto ay matingkad; itali mo pagkahawak sa Adarnang mag-aalpas. Gabay na tanong: upang maging tao ulit ang kanyang mga kapatid na sina Don Pedro at Don Diego. Lahat sila'y nagkasiyahan at bumalik sa ermitanyo upang kunin ang Ibong Adarna. Sila'y masayang kumain. Pinahiran ng matanda ang sugat ni Don Juan at dagli naman itong naghilom. Masayang binasbasan ng matanda ang magkapatid at nagbilin na sana ay walang magtaksil sa kanilang tatlo. Sila ay maligayang naglakbay pabalik sa kanilang kahariang Berbanya. 1. Ano ang ipinayo ng ikalawang ermitanyo kay Don Juan? 2. Ano ang ipinagtaka ni Don Juan nang Makita ang tinapay sa hapag? 196 3. Ano ang kahalagahan ng labaha at dayap sa paghuli sa Ibong Adarna? 4. Ano ang itatali sa Ibong Adarna kung ito ay mahuli na? 197 Aralin 8 - Sa Bundok Tabor 198 Si Don Juan ay pumunta na sa Piedras Platas upang abangan ang Ibong Adarna. Labis siyang nagandahan nang makita na niya ang ibon. Nang magsimula na itong umawit, siya'y inantok. Ginawa na niya ang bilin ng ermitanyo sa kanya, hiniwa niya ang kanyang palad gamit ang labahang dala at pinatakan niya ito ng dayap para hindi siya makatulog dahilan sa sobrang hapdi. 199 200 Pagkatapos ng mga awit, iniwasan naman ni Don Juan ang pagdudumi nito. Noong nakatulog na ang Ibong Adarna, iginapos niya ang mga paa nito gamit ang dalang gintong sintas. Inilagay niya ito sa hawla at dinala sa ermitanyo. Ipinakuha naman ng ermitanyo ang isang baldeng tubig para ibuhos sa mga bato 201 bor na kanundak ng maagang mabang yaong hing karyang po "Kaya, bunso, hayo kana, sa gabi'y lalalimin ka, ito'y oras na talaga ng pagdating ng Adarna." Yumao na si Don Juan sa Tabor na kabundukan, nang maagang maabangan yaong ibong kanyang pakay Dumating sa punongkahoy nang wala pa yaong ibon, kaya't sandaling nagnuynoy ng marapat gawin doon. Ngunit hindi natagalan sa ganitong paghihintay at kanya nang natanawan ang Adarna'y dumaratal. Napuna pa nang dumapo ang Adarna'y tila hapo, kaya't kanyang napaghulo ibo'y galing sa malayo. Pagkalapag ay naghusay ng kanyang buong katawan ang pagkanta'y sinimulan, tinig ay pinag-iinam.

192 193 194 195 "Bawat kantang pakikinggan, ang palad mo ay sugatan; saka agad mong pigaan ng dayap ang hiwang laman. "Matapos ang pitong kanta magbabawas ang Adarna; ilagang mapatakan ka nang walang isa'y magdusa. "At kung hindi, aba'y naku, ikaw ay magiging bato! matutuladd kang totoo kay Don Pedro't Don Diego. "Dalhin mong itong sintas, pagkaginto ay matingkad; itali mo pagkahawak sa Adarnang mag-aalpas. Gabay na tanong: upang maging tao ulit ang kanyang mga kapatid na sina Don Pedro at Don Diego. Lahat sila'y nagkasiyahan at bumalik sa ermitanyo upang kunin ang Ibong Adarna. Sila'y masayang kumain. Pinahiran ng matanda ang sugat ni Don Juan at dagli naman itong naghilom. Masayang binasbasan ng matanda ang magkapatid at nagbilin na sana ay walang magtaksil sa kanilang tatlo. Sila ay maligayang naglakbay pabalik sa kanilang kahariang Berbanya. 1. Ano ang ipinayo ng ikalawang ermitanyo kay Don Juan? 2. Ano ang ipinagtaka ni Don Juan nang Makita ang tinapay sa hapag? 196 3. Ano ang kahalagahan ng labaha at dayap sa paghuli sa Ibong Adarna? 4. Ano ang itatali sa Ibong Adarna kung ito ay mahuli na? 197 Aralin 8 - Sa Bundok Tabor 198 Si Don Juan ay pumunta na sa Piedras Platas upang abangan ang Ibong Adarna. Labis siyang nagandahan nang makita na niya ang ibon. Nang magsimula na itong umawit, siya'y inantok. Ginawa na niya ang bilin ng ermitanyo sa kanya, hiniwa niya ang kanyang palad gamit ang labahang dala at pinatakan niya ito ng dayap para hindi siya makatulog dahilan sa sobrang hapdi. 199 200 Pagkatapos ng mga awit, iniwasan naman ni Don Juan ang pagdudumi nito. Noong nakatulog na ang Ibong Adarna, iginapos niya ang mga paa nito gamit ang dalang gintong sintas. Inilagay niya ito sa hawla at dinala sa ermitanyo. Ipinakuha naman ng ermitanyo ang isang baldeng tubig para ibuhos sa mga bato 201 bor na kanundak ng maagang mabang yaong hing karyang po "Kaya, bunso, hayo kana, sa gabi'y lalalimin ka, ito'y oras na talaga ng pagdating ng Adarna." Yumao na si Don Juan sa Tabor na kabundukan, nang maagang maabangan yaong ibong kanyang pakay Dumating sa punongkahoy nang wala pa yaong ibon, kaya't sandaling nagnuynoy ng marapat gawin doon. Ngunit hindi natagalan sa ganitong paghihintay at kanya nang natanawan ang Adarna'y dumaratal. Napuna pa nang dumapo ang Adarna'y tila hapo, kaya't kanyang napaghulo ibo'y galing sa malayo. Pagkalapag ay naghusay ng kanyang buong katawan ang pagkanta'y sinimulan, tinig ay pinag-iinam.